دی ازرهی گذشتم و دیدم به گوشه ای

خلقی   ستاده اند   و هیاهو  بپا    بود

گفتم  که این تجمع وغوغابرای چیست

گفتند   بهر مردن  پیری     گدا   بود

گفتم  چه  نام دارد  وفرزند کیست  او

گفتند    بی نوا    پسر   بی نوا    بود

اشکم  به  دیده آمد  و  گفتم    شناختم

این  بی  نوا   برادر   بی  چیز ما بود